سال ۱۳۹۶ با تمام خاطراتش روزهای پایانی خود را می گذراند.
خبردار شدیم که همکار خوبمان و مدیر تالار یاس آقای وحید بلوکی جهت جراحی به بیمارستان مراجعه کرده و بستری شده اند.
در تکاپوی فراهم نمودن نمایشگاهی برای اطلاع رسانی و ارتباط با مسافران نوروزی بودیم تا بتوانیم مؤسسه را هر چه پرمعناتر و زیباتر معرفی کنیم. سه روز مانده بود به پایان سال و تدارکات نمایشگاه….
چند خودرو با تعدادی از آقایان همکار به سرعت از مؤسسه خارج شدند و به سمت بیمارستان رفتند… انگار اتفاق بدی افتاده بود. حال آقا وحید خوب نبود. دکترها… اتاق احیا… مراقبت های ویژه… شوک…. کُما… سکوت…
ساعت ۳۰/۹ صبح دوشنبه ۲۸ اسفند در واپسین لحظه های سال ۱۳۹۶ خیلی از دوستان و آشنایان در جلوی مسجد خاتم الانبیا جمع شده بودند. جمعی از هنرمندان و تقریبا بیشتر همکارانمان بودند.
صدای قرائت قرآن … آمبولانسی ایستاد… همه آمدند برای وداع…. وداع با وحید… با او که دوستدار مددجویانمان بود… کسی که همیشه آرام و با ملاحظه گام بر می داشت و حکم پدری مهربان داشت برای مددجویانمان… بیشتر آن ها او را بابا صدا می زدند… صف طولانی یی از ماشین ها که آمبولانسی را بدرقه می کردند و به پیش می رفتند….
صفوف نمازگزاران…
و او بود که بر روی دستان جمعی از دوستان، فامیل و همکارانش به سمت جایگاه ابدی بدرقه می شد. وحید جان سفرت بخیر.
ای کاروان آهسته ران کارام جانم می رود وان دل که با خود داشتم با دل ستانم می رود
